w3Downloads- مرجع دانلود جدیدترین مقالات ورد و پاورپوینت

میگرن یکی از اختلالات شدید است که ویژگی آن سردردهای ملایم یا شدید پی در پی می باشد و غالباً با علایمی در سیستم عصبی آتونومس همراه است. "درد در یک طرف سر"،", جمجمه این نوع از سردرد در یک طرفه است (بر نیمی از سر تاثیر می گذارد) و ماهیتا ضربان دار است و از ۲ ساعت تا ۷۲ ساعت ادامه دارد. علایم همراه با آن می تواند شامل حالت تهوع، استفراغ، نورگریزی (افزایش حساسیت به نور)، صدا ترسی (افزایش حساسیت به صدا) باشد و درد به طور کلی با بالا رفتن فعالیت بدنی افزایش می یابد. بیش از یک سوم افراد مبتلا به سردردهای میگرنی نشانه های پیش درامدی/اورا را دریافت می کنند: نوعی اختلالات گذرای دیداری، حسی، زبانی یا حرکتی که نشان می دهند سردرد به زودی شروع خواهد شد. این باور وجود دارد که دلایل بروز میگرن ترکیبی از عوامل محیطی و ژنتیکی است. حدود دو سوم افراد مبتلا سردردها را از خانواده به ارث می برند. نوسان سطح هورمون می تواند نقش داشته باشد: میگرن در زمان بلوغ، در پسرها کمی بیشتر از دخترهاست، اما در میان زنان حدود دو تا سه برابر بیشتر از مردان است. سردردهای میگرنی معمولاً در دوره بارداری کاهش می یابند. ساز و کار دقیق میگرن ناشناخته است. البته این باور وجود دارد که میگرن به دلیل نوعی اختلال در رگ های خونی و عصبی باشد. نظریه اولیه مربوط به افزایش قابلیت تحرک قشر مخ و کنترل ناهنجار یاخته های عصبی درد در عصب سه قلوی ساقه مغز می باشد.

اولین توصیه مدیریتی برای این نوع از سردردها استفاده ازمسکنهایی مانند ایبوپروفن و استامینوفن است، و برای تهوع و پیشگیری از حمله استفاده از انتی امتیک توصیه می شود. داروهای تخصصی تر میگرن شامل تریپتانها یا ارگوتامینها هستند که آن ها را می توان برای کسانی توصیه کرد که مسکن های ساده بر آن ها تاثیر ندارند. در سراسر جهان بیش از 10% از مردم در برخی از برهه های زندگی دچار میگرن شده اند.

نشانه ها و علایم میگرن

میگرن نوعاً با سردردهای شدید خود محدود، و پی در پی ظاهر می شود که با علایم خودکارهمراه است. حدود 15-30% افراد مبتلا به میگرن تجربه درک اورا را دارند و کسانی که این علایم پیش درآمدی میگرن را دریافت می کنند نسبت به کسانی که فاقد این علایم هستند بیشتر مبتلا به میگرن می شوند. شدت درد، طول مدت سردرد و تناوب حمله ها در افراد مختلف متفاوت است. میگرنی که بیش از ۷۲ ساعت طول بکشد را در اصطلاح وضعیت میگرنی می نامند. برای میگرن چهار مرحله را می توان در نظر گرفت، البته افراد مبتلا به میگرن الزاماً همه این مراحل را تجربه نمی کنند

پیش نشانه، که چند روز یا چند ساعت قبل از سردرد بروز می کند

اورا، که بلافاصله قبل از بروز سردرد ظاهر می شوند

مرحله درد، که به آن مرحله سردرد نیز گفته می شود

پس اثر، عوارض پس از پایان حمله میگرنی

مرحله پیش نشانه میگرن

پیش نشانه یا علایم اخطار دهنده در حدود ۶۰٪ از کسانی که مبتلا به میگرن هستند دیده می شود این علایم دو ساعت تا دو روز قبل از شروع درد یا اورا در فرد بروز می کنند ممکن است این نشانه ها شامل طیف گسترده ای از پدیده ها باشد از جمله: تغییر خلق و خو، زود رنجی، افسردگی یا سرخوشی، خستگی، ولع مصرف مواد غذایی خاص، سفتی عضلات (بخصوص عضلات گردن)، یبوست یا اسهال، و حساسیت به بو یا صدا. این مسئله می تواند در افراد مبتلا به میگرن همراه با علایم پیش درآمدی یا بدون این علایم بروز کند

مرحله پیش درآمدی میگرن

اورا پدیده عصب شناختی کانونی و گذرایی است که قبل یا در طول سردرد اتفاق می افتد. آ ن ها به تدریج در طی چند دقیقه ظاهر می شوند و به طور کلی کمتر از ۶۰ دقیقه طول می کشند. این علایم می توانند ماهیتا دیداری، حسی یا حرکتی باشند و بسیاری از افراد بیش از یکی از آ  ن ها را تجربه می کنند. عوارض دیداری رایج ترین آ ن هاست و بیشتر از ۹۹٪ افراد مبتلا به میگرن و خصوصاً بیش از نیمی از آنها دچار این عارضه می شوند. اختلالات دیداری غالباً شامل اخگربینی (قسمتی از تغییر موضعی در میدان دید که چشمک می زند. این علایم نوعاً در نزدیک کانون بینایی آغاز می شوند و سپس به صورت خط های کج و معوجی که در شکل دیوار قلعه نشان داده شده است به اطراف گسترش می یابند. معمولاً این خطوط سیاه و سفید هستند اما برخی از افراد خط های رنگی هم مشاهده می کنند. برخی افراد قسمتی از میدان دید خود را از دست می دهند که به نابینایی یک سویه معروف است در حالیکه برخی در این شرایط تجربه تاری دید دارند.

مرحله درد

علایم پیش درآمدی حسی دومین نوع متداول این علایم است که حدود ۳۰-۴۰٪ افراد مبتلا به اورا آن را تجربه می کنند. غالباً در یک طرف دست یا بازو خواب رفتگی احساس می شود و به بخش هایی از بینی و دهان که در همان سمت قرار دارند گسترش می یابد. معمولاً بعد از اینکه احساس خارش با از بین رفتن پوسیشن سنس رفع شد احساس بی حسی بروز می کند. سایر علایم مرحله پیش درآمد می تواند شامل: اختلالات زبانی یا گفتاری، احساس چرخش دنیا، و در موارد نادری مشکلات حرکتی باشد. علایم حرکتی نشان می دهند که میگرن از نوع نیمه فلج است، و این ضعف غالباً برخلاف سایر نشانه های پیش درآمدی بیش از یک ساعت طول می کشد. به ندرت اتفاق می افتد که نشانه پیش درآمدی با سردرد همراه نباشد،که آن را میگرن خاموش گویند.

از قدیم سردرد دردی است که در یک طرف سر و به صورت ضربان دار آغاز شده و از دردی ملایم به دردی شدید تبدیل می شود. این درد به تدریج آغاز می شودو با افزایش فعالیت جسمی شدت می گیرد. البته در بیش از ۴۰٪ موارد این درد می تواند در هر دو طرف سر باشد و معمولاً با گردن درد همراه است. دردی که در دو طرف سر وجود دارد بیشتر در افرادی رایج است که میگرن بدون علایم پیش درآمدی دارند. چندان رایج نیست که در ابتدا درد از پشت یا بالای سر آغاز شود. در بزرگسالان این درد معمولاً ۴ تا ۷۲ ساعت طول می کشد و در جوانان این زمان معمولاً کمتر از یک ساعت خواهد بود. تناوب حمله ها متفاوت است، از چند بار در طول مدت زندگی گرفته تا چندین بار در هفته، یا متوسط یک بار در ماه.

این درد معمولاً با حالت تهوع، استفراغ، حساسیت به نور، حساسیت به صدا، حساسیت به بو، خستگی و زودرنجی همراه است. در میگرن بازیلار، میگرنی که همراه با علایم عصبی مربوط به ساقه مغزی یا با نشانه های عصب شناختی در هر دو طرف بدن است، عوارض شایع شامل: یا احساس چرخیدن دنیا، سردرگمی، و گیجی می باشد. تهوع تقریباً در ۹۰٪ افراد اتفاق می افتد و استفراغ در حدود یک سوم دیده شده است. بنابراین بسیاری از این افراد به دنبال جایی تاریک و خلوت هستند. علایم دیگر می تواند شامل: تاری دید، گرفتگی بینی، اسهال، تکرر ادرار، رنگ پریدگی، یا عرق کردن باشد. تورم یا حساسیت پوست سر و همچنین سفت شدن گردن نیز می تواند اتفاق بیفتددر افراد سالخورده این علایم کمتر دیده می شوند.

تعریف شخصیت عملاً کار بسیار دشواری است. به خصوص آن که تعریف شخصیت از دیدگاه مردم با تعریف شخصیت از دیدگاه روانشناسان تفاوت هایی دارد.       

شخصیت از دیدگاه روانشناسان عبارت است از خصوصیات و شیوه های رفتاری و کیفیت سازگاری فرد که جنبه ی دائمی داشته، فرد را از دیگران متمایز می کند و سبب ارتباط بین او و دیگران در محیط می گردد. نگرش های فرد نسبت به خودش، عادت های رفتاری، نگرش فرد نسبت به دیگران و نوع اندیشیدن و چگونگی شیوه های بیان آن، رغبت ها و آرزوهای فرد، طرح ها و برنامه های او در زندگی و به طور کلی نگرش وی نسبت به زندگی، سازگاری کلی فرد که الگوی خاصی در زندگی برای او تشکیل می دهد را شخصیت می نامند. شخصیت بسیار پیچیده و دارای قابلیت رشد دادن می باشد. که عوامل متعددی در رشد آن دخالت دارد. برخی از عوامل دارای ماهیت بیولوژیکی است که مبانی وراثت را تشکیل می دهد. تواناییهای ذهنی فرد عامل دیگر در رشد شخصیت است و عوامل فرهنگی و محیطی نیز نقش مهمی در ساخت و رشد شخصیت دارد. از نظر توارث عناصر، ژنتیکی، فیزیولوژیکی و جسمانی و از نظر محیطی مسائلی مانند شرایط قبل از تولد، تجارب ماههای اولیه ی زندگی، نظام خانواده و روابط درون خانواده، تجارب کودکی، بلوغ و نهادهای آموزشی نیز هر کدام در جائی خود مطرح می باشند. اگر الگوهای معمول پاسخ افراد را در برابر موقعیت ها بشناسیم بهتر می توانیم رفتار او را در موقعیت های جدید پیش بینی کنیم. انسانی که با ویژگی های ژنتیکی و جسمانی خاصی به دنیا می آید، ارتباط بعدی او با محیط اطرافش خواهد بود. در واقع ویژگی های ژنتیکی افراد در محیط مناسب قادر خواهد بود در شکل گیری شخصیت نقش خود را ایفا نماید. به عنوان مثال: هر نوزاد با مقدار توانایی ها و استعدادهای گوناگون متولد می شود. اما شکوفا شدن یا نشدن این استعدادها و توانایی ها بستگی به محیطی دارد که در آن قرار می گیرد و رشد می کند. زیرا عوامل محیطی زمینه ساز رشد و توسعه ی جنبه های وراثتی و ایجاد کننده ی بسیاری از خصوصیات اکتسابی شخصیت می باشند. ویژگی های وراثتی برای تحقق و رشد خود به زمینه ای مناسب نیاز دارند و این محیط است که زمینه را فراهم می سازد تا این توانایی ها شکوفا شوند. در مراحل رشد شخصیت از فرد انتظار می رود به سازگاری و رفتارهای سازگارانه دست یابد زیرا سازگاری جریانی پویاست. هر فرد به محیط و تغییراتی که در آن رخ می دهد پاسخ هایی می دهد. تعیین این که شخص تا چه اندازه می تواند با محیط و تغییرات آن سازگار شود به دو عامل بستگی دارد، یکی خصوصیات شخص یعنی مهارتها، نگرش ها، حالات بدنی و دیگری موقعیت هایی که با آن مواجه می شود مانند کشمکش های خانوادگی و بلاهای طبیعی این دو عامل با هم در تعیین سازگاری، خشنودی و کامیابی یا شکست و کناره گیری فرد موثرند. چون شخص و محیط همواره در حال تغییر و تحول اند، پس سازگاری باید همواره با توجه به این دو عامل صورت پذیرد. تغییرات فوق العاده سریع درونی، فشار خاصی بر توانایی های سازگاری فرد وارد می سازند. بعضی از افراد ممکن است در موقعیتی که دیگران نمی توانند خود را در آن سازگار کند، رفتاری سازگارانه داشته باشند.

رفتارهای سازگارانه به رفتارهای بهنجار تعریف می شوند. این گونه رفتارها دلالت بر استانداردها دارد و زمانی نابهنجار نامیده می شود که سازگاری فرد نامطلوب گردد. بسیاری از دانشمندان اجتماعی این نظریه را بیان داشته اند که تطبیق رفتار با استانداردهای اجتماعی نشانگر بهنجار بودن آن است، در حالی که انحراف از این استانداردها دلیل نابهنجار بودن آن است تا زمانی که رفتاری مورد قبول باشد نمی تواند نابهنجار تلقی شود. بر اساس این تعریف رفتار زمانی نابهنجار است که جامعه آن را نابهنجار بداند. یعنی رفتار طبیعی، رفتاری است که اجتماع توقع دارد. البته تنها این ملاک نیست بلکه رفتار طبیعی رفتاری است که رفاه فرد و سرانجام رفاه جامعه را تامین نماید. رفاه تنها شامل بقای نفس نیست بلکه رشد و کمال فرد و تحقق توانایی های بالقوه ی وی را نیز در بر می گیرد. بنابراین وقتی انسان در محیط مساعدی قرار بگیرد و شخصیت وی خوب شکل بگیرد، فرصت می یابد که نیروی بالقوه و خلاق خود را آزاد نموده و برای تحقق توانایی های مثبت خود گام برداشته جلو رود و اگر محیط و شرایط سدی برای تحقق توانایی های وی ایجاد نماید موجب اضطراب در فرد خواهد شد که اختلال های شخصیت را در فرد بوجود می آورد.