چکیده:            
روابط انسانی عبارت است از شیوه ی رفتار کردن و احترام گذاردن به موقعیت های اجتماعی و افراد یا گروه هایی که سبب خلق این موقعیت ها شده اند.در روابط انسانی سازمان یافته، اختلاف نژادی، اخلاقی، طبقات اجتماعی یا اقتصادی، فرهنگی و آموزشی مطرح نیست، بلکه احترام گذاشتن به شخصیت فرد و محترم شمردن ارزش های انسانی افراد مهم است. (بوی کین) رفتار سازمانی یکی از دانش های میان رشته ای است که مطالعه رفتار فرد، گروه، و سازمان را برعهده دارد. رفتار سازمانی نشات گرفته از علوم اجتماعی، روان شناسی، جامعه شناسی، اقتصاد، مردم شناسی، علوم سیاسی و مدیریت می باشد و از تمامی این زمینه ها مدل هایی را برای مطالعه ی رفتار افراد در سازمان به کار می گیرد. این رشته فرصت به کارگیر ی همزمان چندین دیدگاه را برای شناخت حوادث ویژه و مشخص به دست می دهد؛ بدین ترتیب رفتار سازمانی فرد را در شناخت پیچیدگی سازمان ها، معضلات و مسائل سازمانی توانمند می سازد.

مقدمه 

سازمان ها برای آن تاسیس شده اند که به عنوان موثرترین و کارسازترین واحدهای اجتماعی هدف های خود را درحد انتظار جامعه تحقق بخشند. از این رو، تمام کوشش های سازمانی، غالبا در جهت ترویج و تشویق رفتارهایی است که از لحاظ سازمان اثر بخش و مولد، و از لحاظ کارکنان سازمانی رضایت بخش و پاداش دهنده باشند. 

مهم ترین ملاک های سنجش رفتار در سازمان ها عبارتند از: اثربخشی، کارآیی، رضایت و روحیه. 
اثر بخشی میزان توافق رفتار سازمانی با انتظارات سازمانی است. کارآیی تابعی است از توافق رفتار سازمانی با نیازها و مقاصد شخص.

رفتار سازمانی یک رشته ی دانشگاهی است که تاکید آن بر فهم و توصیف رفتار انسان در محیط سازمانی، و هدف و کوشش آن پرتو افکنی بر کل عامل پیچیده ی انسان در سازمان ها و تعیین علت و معلول های رفتار است. روابط انسانی گامی فراتر نهاده به منظور ایجاد همکاری انسانی در جهت پیشبرد هدف های سازمانی، دانش و معرفت رفتاری فراهم می سازد. رفتار سازمانی بیشتر جنبه ی نظری و پژوهشی دارد و روابط انسانی به کاربرد نظریه ها و یافته های علمی می پردازد. اولی در صدد فهم رفتار پیچیده ی داخل سازمان ها ست و دومی از فهم و درک رفتار سازمانی درموقعیت های عملی استفاده می کند. 

منظور از روابط انسانی اشاره به کنش های متقابل انسانی است که ضمن کار و فعالیت افراد در چارچوب ساختار رسمی سازمان پدید می آید. هدف از توجه به این نوع روابط، مطالعه ی رفتار انسانی در سر کار است تا با تحلیل و شناخت آن بتوان به بهتر انجام دادن کار و تحقق هدف های سازمان مساعدت کرد.

رفتار سازمانی هنگامی بروز می کند که فرد می کوشد با محیط یا موقعیتی که رعایت الگوهای رفتاری معینی را اقتضا می کند، به طریقی موافق با الگوی ویژگی های شخصیتی خویش سازگار  شود. 
روابط انسانی حاصل مطالعات هاثورن بود. طبق این نظریه انسان ها به جز پول با عوامل دیگری نیز برانگیخته می شوند. افراد به عنوان موجودات اجتماعی در پاسخ به محیط کار برانگیخته می شوند. طبق این نظریه وجود انگیزه ی مناسب مانند رضایت شغلی، موجب بالا رفتن عملکرد کارکنان می شود.دیدگاه روابط انسانی بیشتر سوالات مربوط به رفتار انسان را بدون جواب باقی گذارده است. با این حال یکی از نظریه پردازان اولیه این نهضت یعنی آبراهام مزلو تئوری مهم نیاز در انگیزش را ارائه داده است.     

بررسی موضوع

تعریف روابط انسانی:

برای برقراری روابط انسانی و ارتباط مطلوب میان رئیس و مرئوس دو شرط نیت خیر و احترام متقابل لازم است، ولی این دو مقوله کافی به نظر نمی رسند. «سرپرست آموزشی باید به ارزش شخصیت دیگران اعتقاد داشته باشد و به خواسته ها و احساسات معقول آنها احترام گذارد و بداند زندگی و کار با هم آمیخته اند و رضایت خاطر در کار می تواند تا حد زیادی رضایت زندگی را حاصل کند». (کیمبل وایلز)
روابط انسانی، توسعه دادن مهارت عملی است تا شخص بیاموزد چگونه خویش را با محیط اجتماعی خود سازگار سازد. مهارت انسانی یعنی قابلیت برقراری ارتباط با عقاید و احساسات دیگران، تا با دریافت پاسخ مطلوب و ایجاد ارتباط از سوی دیگران خوی اجتماعی بودن در وی پرورش یابد (روتلس برگر).

روابط انسانی خوب در مدیریت بر بنیان های احترام متقابل، نیت خیر، ایمان به ارزش ها و شئون انسانی و شخصیت های فردی استوار است. (دانیل گریفیث)